źródło: http://en.metapedia.org/wiki/British_Empire
http://en.metapedia.org/wiki/The_Cousinhood
Imperium Brytyjskie było największym imperium w historii, i przez dłuższy czas było przede wszystkim mocarstwem światowym. Było wytworem europejskiego wieku odkryć geograficznych, jaki rozpoczął się od wypraw morskich w XV wieku, a który stworzył ideę europejskich imperiów kolonialnych.
Do 1921 r., Imperium Brytyjskie panowało nad około 458 milionami ludzi, w przybliżeniu jedną czwartą ludności świata. Obejmowało około 36,6 milionów km², jedną czwartą całkowitej powierzchni lądowej Ziemi. W rezultacie, spuścizna po istnieniu tego Imperium jest powszechna, systemy prawne i rządowe, praktyka gospodarcza, sprawy militarne, systemy kształcenia, sportowe (np. krykiet, rugby i piłka nożna), światowy zasięg używania języka angielskiego. U szczytu swej potęgi, często mówiono, że „słońce nigdy nie zachodzi nad Imperium Brytyjskim”, ponieważ rozległość posiadania kolonii na całym świecie zapewniała, że słońce zawsze świeciło nad co najmniej jedną z licznych kolonii i jednym z narodów poddanych.
W ciągu pięćdziesięciu lat po II wojnie światowej, większości terytoriów Imperium stała się krajami niepodległymi. Wiele weszło w skład tzw. Wspólnoty Narodów, dobrowolnego stowarzyszenia niezależnych państw.
„żydowskie interesy finansowe i biznesowe były ważnymi składnikami imperialistycznego przedsięwzięcia. Na przykład, sieć kolejowa Indian, jaką Sassoonowie pomogli sfinansować, była ściśle zintegrowana z zadaniami administracji imperialnej, a usługi telegrafowania wiadomości Juliusa Reutera funkcjonowały jako mechanizm dowodzenia i sprawowania kontroli kolonialnej. Przy wielu okazjach, rząd brytyjski również zwracał się do żydowskich domów bankierskich o finansowanie ekspansji imperialnej. Zakup przez D’israeliego Kanału Sueskiego w 1878 roku był możliwy dzięki rozległym kontaktom Henry’ego Oppenheima w Egipcie oraz czterem milionom funtów pożyczonych od Lionela Rothschilda. Rola, jaką odegrał żydowski kapitał w utworzeniu dziewiętnastowiecznego Imperium Brytyjskiego nie umknęła uwadze wielu krytyków. W swojej klasycznej pracy, jaka stała się podstawą teorii Lenina na temat imperializmu, J.A. Hobson stwierdził, że „ludzie jednej i charakterystycznej rasy, którzy mają za sobą wieki finansowego doświadczenia” utworzyli „centrum gangsteryzmu międzynarodowego kapitalizmu”.
– Benjamin Ginsberg , ✡ The Fatal Embrace: Jews and the State, 1999.
„Imperium było oczywiście również polem do realizacji zysków. Dom Rothschilda zajmował się głównie udzielaniem pożyczek dla rządów i organów publicznych. Jednak w latach 90-tych XIX wieku mocno się zaangażował w diamenty i wydobycie diamentów oraz złota w Południowej Afryce. Kiedy Alfred Beit i Julius Wernher upłynnnili udziały w Rand Mines w lutym 1893 roku, Rothschildowie nabyli 27.000 ze 100.000 sztuk. Skandale, jakie nękały edwardiańską żydowską plutokrację ilustrują także zaangażowanie żydów w działanie imperium jako przedsiębiorstwa zarabiającego pieniądze. Skandal Marconiego z 1912 roku, jest dobrze znany, skupiony był na twierdzeniu, że czterej ministrowie partii liberalnej stało za nielegalnymi zyskami z kontraktu przyznanego spółce English Marconi Company. Dwaj z tych ministrów – Sir Rufus Isaacs i Herbert Samuel – byli żydami. Szef firmy English Marconi Company, Geoffrey Isaacs, był bratem sir Rufusa”.
– David Feldman , ✡ Jews and the British Empire, 2007. Plik pdf do pobrania: http://eprints.bbk.ac.uk/655/2/655.pdf
„żydzi stali się tak ściśle pozwiązani z brytyjską arystokracją, że jest mało prawdopodobne, aby te dwie klasy mogły ponieść straty, które nie były dla nich wspólne. Tak ściśle związani są żydzi i lordowie, że cios w żyda w tym kraju, nie byłyby możliwy bez uszkadzenia również samej arystokracji”.
—L.G. Pine, Tales of the British Aristocracy, 1956
The Cousinhood
The Cousinhood (kuzynostwo) to nieformalna nazwa używana w odniesieniu do żydowskiej finansowej oligarchii suprematystycznej, która zdobyła hegemonię nad Wielką Brytanią i Imperium Brytyjskim po bitwie pod Waterloo w 1815 roku. Kierowane przez przestępczą rodzinę Rothschildów, ten związek ustanowił dominację nad życiem gospodarczym Imperium, jakie obejmowało znaczną, ekspansywną część globu. Poprzez system zdobywania żydowskich przywilejów i apartheidu rasowego stworzyli oni obcą dominującą mniejszość powiązań rodzinnych, składającą się zarówno z żydów aszkenazyjskich, jak i sefardyjskich; w skład tej grupy przestępczej wchodzą rodziny Goldsmith, Montagu, Nathan, Cohen, Isaacs, Abrahams, Samuel, Montefiore, Mocatta, Henriques, Kadoorie, Lousada i Mazza.
Powiązania:
Karol Marks, krewny z jednej krwi tych rodzin przestępczych i uważany za jednego z ich agentów.
Rodzina Sassoon, żydowska rodzina przestępcza z Iraku, który wciągnęła Brytanię w Wojny Opiumowe.
Rodzina Warburg, żydowska rodzina przestępcza ze Stanach Zjednoczonych z podobnym planem do realizacji.
Rodzina Schiff, żydowska rodzina przestępcza z USA, mająca podobne zadanie.
Rodzina Oppenheimer, żydowska rodzina przestępcza z RPA, mająca podobne zadania.
