Putinowskiej tragikomedii ciąg dalszy

Przepoczwarzanie się Rosyjskiej Federacji w coś co można określać mianem „drugiej żydokomuny” posuwa się wartko na przód. Utworzono nowy gabinet pod przewodnictwem Michaiła Miszustina, tak podobnego fizycznie do Berii, według powszechnej opinii i z nadzieją tejże na porównywalne „osiągnięcia”.

Nieszczęściem Rosjan jest niegasnąca żądza imperialnej wielkości. Gotowi są oni na wszystko w celu jej osiągnięcia, nawet zainstalowania na szczytach władzy tak złowieszczej osoby jak „sobowtór” Berii (przynajmniej w ich nadziei).

Z chwilą, gdy poczują „zapach mocarstwowej wielkości” opadają z nich więzy cywilizacyjne i przemieniają się w bestie, którymi zręcznie posługują się manipulujący nimi żydzi.

Niewątpliwe załamanie Zachodniego Imperium Zła (USA & wasale) wytworzyło próżnię, którą skwapliwie wykorzystuje dziś II Żydokonuna (ZSRR bis).

„Ojciec narodu” Putin jeździ po kraju konsolidując społeczeństwo. W czasie niedawnego spotkania z młodzieżą, na pytanie jak walczyć z „fałszowaniem historii” z miną świętego odparł bez zająknięcia: „mówić prawdę”.

„Prawda” owa pokrywa się już w pełni z tą reprezentowaną przez żydów.

Na ostatnich uroczystościach w Jerozolimie, Putin rozpłakał się ze szczęścia w ramionach największego współczesnego zbrodniarza Bibi Netanjahu, dziękując mu za ustanowienie pomnika ofiar blokady Leningradu.

Samym Rosjanom, oficjalna propaganda wmawia, że setki tysięcy pomarłych z głodu i chorób jego mieszkańców, to nie bezsensowne ofiary dwu zbrodniczych szaleńców Stalina i Hitlera, ale bohaterscy obrońcy sowieckiego imperium.

W czasie wojny dwa sowieckie miasta zostały straszliwie wyniszczone, a ich mieszkańcy wybici: Leningrad i Stalingrad. Nie było w tym żadnej strategicznej konieczności, a jedynie ich nazwy pochodzące od dwu największych zbrodniarzy komunistycznych. Hitler za wszelką cenę chciał je zdobyć, a Stalin obronić. Wbrew radom niemieckiej generalicji sugerującej przerzucenie wojsk ze wspomnianych miast na kierunek moskiewski, Hitler odrzucił ten pomysł. Gdy wojska niemieckie stały pod Moskwą, w panice ewakuowały się instytucje państwowe i zakłady przemysłowe, ale nikt nie martwił się o ludność cywilną, o to że ją Niemcy wymordują. W przeciwieństwie do miast Stalina i Lenina, gdzie według propagandy sowieckiej ludność ich spotkałaby niewątpliwa zagłada.

Taką propagandę wciska się Rosjanom dziś, tak jak w czerwonej przeszłości. W większości nie zdają oni sobie sprawy, że największymi ich wrogami są obecni i ówcześni przywódcy imperium.

I tak to cyrk putinowskiej tragikomedii toczy się dalej !

Ignacy Nowopolski

https://drnowopolskipolskapanorama.home.blog/

polonuska