Fort Detrick w stanie Maryland, USA, od dziesięcioleci jest wojskowym laboratorium badań i eksperymentów z bronią biologiczną. Poddano w nim tysiące osób działaniu rozmaitych groźnych substancji. Jednym z takich projektów była Operacja Kitel (Operation Whitecoat), której poddano młodych wojskowych. Kiedy zażądali oni ujawnienia informacji o podawanych im substancjach, ich działaniu, wtedy zwerbowano chętnych spośród Adwentystów Dnia Siódmego.
Ośrodek wyprodukował 5000 bomb zawierających wąglik jeszcze podczas II wojny światowej. W latach 1945 – 1955 zatrudniał 1600 naukowców i inżynierów z Niemiec i Austrii z dziedziny lotnictwa, technologii wojskowej i broni biologicznej. Wśród nich znaleźli się tacy jak Walter Schreiber, Erich Traub, Kurt Blome znany z zaangażowania w eksperymenty na jeńcach wojennych i więźniach obozu koncentracyjnego, testujący na nich działanie broni biologicznej. Za porozumieniem wywiadów Brytanii, Francji i ZSRR życiorysy naukowców zostały skorygowane przez usunięcie ich zbrodni wojennych.
Pierwsze ofiary badań nad wąglikiem wśród personelu ośrodka zanotowano w 1950 roku, kolejna zmarła na wirusowe zapalenie opon mózgowych w 1964 r. Jednak obszar Fortu Detrick powiększał się rozbudowując kolejne tajne programy.
Alan Jeffrey Lockwood opisał w 2009 roku korzenie i praktyki specjalistów zatrudnionych w laboratoriach wojskowych splamionych eksperymentami na więźniach i jeńcach wojennych. Ich praktyką było wykorzystywanie pcheł, kleszczy, mrówek, wszy, komarów – zwłaszcza tych ostatnich do roznoszenia żółtej febry. Biorąc pod uwagę fakt przeprowadzania takich eksperymentów w USA, nie można wykluczyć, że ich wykorzystanie w postaci zrzutów przez lotnictwo podczas wojny koreańskiej, wywołało reakcję Chin i Korei Północnej, wcale nie propagandową. Sekretarz Obrony USA i Szef Połączonych Sił uznał w roku 1950 potrzebę wykorzystania takiej broni w możliwie najkrótszym czasie.
11 listopada 1969 roku (w Dzień Weterana) prezydent R. Nixon wystąpił do Senatu o podpisanie Protokołu Genewskiego zakazującego wykorzystywania broni chemicznej i bakteriologicznej. Zapewnił jednakże ośrodek Detrick, że jego prace będą kontynuowane. Z dniem 25 listopada, Nixon oświadczył, że Fort Detrick zajmuje się wyłącznie badaniami obronnymi koncentrując się na diagnostyce, zapobieganiu i leczeniu chorób zakaźnych. Tak oto w 1969 r. wcześniejsza medyczna jednostka wojskowa została przekształcona w amerykański Instytut Medyczny Badań Chorób Zakaźnych USAMRIID (United States Medical Research Institute for Infectious Diseases).
W 1989 roku badacze instytutu odkryli wirus Ebola u małpy przywiezionej z Filipin. W latach 1980 -1990 Jakob Segal nagłośnił podejrzenie, że wirus HIV jest wynalazkiem pracowników Fortu Detrick. USAMRIID był głównym konsultantem FBI w sprawach naukowych gdy badano przypadek zakażenia 22 osób wąglikiem w 2001roku (5 z nich zmarło). Początkowa rola naukowej konsultacji przeistoczyła się niebawem w dochodzenie FBI przeciwko konsultantom. Pobrane próbki wąglika, choć były zróżnicowane, to pochodziły z tego samego szczepu – Ames, badanego w USAMRIID. Szczep ten przekazano do badań piętnastu innym laboratoriom krajowym, oraz sześciu zagranicznym. Kiedy w 2009 roku FBI miało właśnie przedstawić zarzuty obciążające odpowiedzialnością USAMRIID za zakażenie 22 ofiar wąglikiem, główny badacz do spraw obrony biologicznej popełnił samobójstwo.
W 2014r. deweloper nabył grunt w pobliżu wojskowego ośrodka. Po stwierdzeniu, że wojskowe odpady nie uwzględniają jakichkolwiek norm bezpieczeństwa zdrowia, a zanieczyszczenie przekracza 42-krotnie maksymalny dopuszczalny poziom, wytoczył proces. Pozew został oddalony z uzasadnieniem, że prawo federalne chroni praktyki gospodarowania odpadami wojska. Szczególnie nietykalni bywają szczególnie niebezpieczni.
https://en.wikipedia.org/wiki/Fort_Detrick
Jola
