Judeo-Masoneria

źródło: http://en.metapedia.org/wiki/Judeo-Masonry

Judeo-Masoneria (i pojęcie pokrewne – judeo-masoński) to zwrot używany do przeprowadzenia wywodu logicznego skutkującego wnioskiem, że istnieje metapolityczna zbieżność interesów międzynarodowego żydostwa i masonerii wraz z pokrewnymi jej stowarzyszeniami podległymi, przejawiająca się ogólnym zeitgeist ku materialnej realizacji wspólnego celu.

„Masoneria” w tym kontekście, jest zwrotem często stosowanym jako określenie zbiorcze, mające za zadanie opis liberalizmu politycznego i łączącej się z nim kultury. Koncepcja ta była szczególnie powszechna w użyciu pod koniec XVIII i aż do XX wieku, dopóki komunizm nie zaczął być traktowany jako coś, co zastępuje wolnomularstwo/masonerię. Niektórzy teoretycy uważają po prostu komunizm i internacjonalizm jako rozszerzenie i składnik zbieżności w walce przeciw organicznej strukturze społeczeństwa.

Koncepcja została początkowo wyrażona w wypowiedziach politycznych konserwatystów, monarchistów (szczególnie legitymistów lub stanowiących oparcie tronów w państwach, szczególnie Cara Rosji) oraz chrześcijan-tradycjonalistów w następstwie wydarzeń rewolucji we Francji. Protokoły Mędrców Syjonu, niezależnie od ich prawdziwe autorstwa – z grubsza oparte są na podstawie działalności Adolphe Crémieux i innych, i są chyba najbardziej znanym przejawem masońskiego spisku na piśmie. Idea ta została zaakceptowana w ramach narodowego socjalizmu i takich rządów, jak Vichy we Francji i frankistowskiego w Hiszpanii. Popularne postrzeganie tej działalności w niektórych kręgach ponownie odgrzewa tę ideę jako czegoś, co faktycznie ma miejsce ostatnimi czasy, i przejawia się we wrogości wobec globalizmu i różnych tworów New World Order.

Historia

Kontrowersje co do pochodzenia i Kabalizm/kabała

Główne artykuły dotyczące tego tematu:

 „Masoneria jest szukaniem po drodze światła. To poszukiwanie prowadzi nas wstecz, jak  widać, aż do kabały. W tym starożytnym i ledwie pojmowanym zbiorowisku absurdu i filozofii, Inicjowany będzie mógł odznaleźć źródło wielu doktryn; i może z czasem dojrzeć do rozumienia hermetycznych filozofów, alchemików, wszystkich anty-papieskich myślicieli Średniowiecza, a także Emanuela Swedenborga. [1] Wszystko, co naukowe i doniosłe w religijnych snach wszystkich Iluminatów, Jakuba Boehme, Swedenborga, Saint-Martina i innych, jest zapożyczony z kabały; wszelkie stowarzyszenia masońskie zawdzięczają jej swe tajemnice i symbole [2]”

– Albert Pike , Moralność i Dogmaty (Morals and Dogma), mason 33 ° i założyciel Starożytnego i Uznanego Rytu Szkockiego masonerii (the Ancient and Accepted Scottish Rite of Freemasonry).

Większość okresu swojego istnienia, początki masonerii to przedmiot okryty tajemnicą i spekulacjami różnego typu. Niektóre osoby, w tym wielu samych żydów, twierdzą, że masoneria została założona przez żydów, ze względu na ezoteryczną symbolikę pochodzącą z kabały występującą w wielu jej stopniach. Jest to jednak mało prawdopodobne; poważniejsi uczeni, opierając się na dowodach z dokumentów, podtrzymują pogląd, że masoneria w swojej późniejszej formie zorganizowanej, została założona w Szkocji w XVI wieku. Ten związek zdradzają niektóre organizacje zajmujące się fantazyjną pseudo-historią, jak koncepcja o utajonych templariuszach, którzy przybyli na ratunek Robertowi Bruce w bitwie pod Bannockburn, a potem założyli masonerię w Rosslyn Chapel. Rzeczywiście, w 1723 roku pojawił się dokument zatytułowany The Constitutions of the Free-Masons, autorstwa Jamesa Andersona, prezbiteriańskiego duchownego Kościoła Szkocji, co sprawia, że hipoteza o bezpośrednio żydowskim pochodzeniu jest bardzo mało prawdopodobna.

Wprowadzenie kabały – żydowskiego mistycyzmu, jaki rozwinął się w przybliżeniu około XII wieku, wywodzącego się z Talmudu – do świadomości europejskich pogan, odbyło się na długo przed powstaniem masonerii. Początkowym katalizatorem były niektóre aspekty Renesansu, jaki rozbudził zainteresowanie różnymi tajemnymi przedmiotami, w tym również hermetyzmem i Neoplatonizmem, łącząc je w synkretyczny zbiór. Na czele tego ruchu znalazł się Giovanni Pico della Mirandola, który wpadł pod wpływ talmudycznych żydów takich jak Yohanan Alemanno, Elia del Medigo, Flawiusz Mitrydates i Juda Leon Abravanel, czy innych, którzy nauczyli go kabały, gdy przebywał on w Perugii. To doprowadziło do zaszczepienia jej w system heretyckiej koncepcji synkretycznej Chrześcijaństwa. Wraz z powstaniem zalążków proto-protestantyzmu, idee kabały nadal trwały i przekazywane były zwłaszcza przez Johanna Reuchlina, Heinricha Corneliusa Agrippę, Paracelsusa, Johna Dee i Jakoba Böhme, a ich dzieła zainspirowały Różokrzyżowców.

Ten domniemany tajny związek i ruch mistyczny był w jakiś sposób powiązany z wczesnym luteranizmem, jednak został uznany za heretycki podczas tworzenia wyznania luterańskiego w 1580 roku. W każdym razie, masoneria uznaje Różokrzyżowców za swego bezpośredniego poprzednika w ezoterycznych sprawach, choć powiązanych z kabalistycznymi tendencjami, jakie przeniknęły do kultury europejskiej od czasów Renesansu; tak więc można powiedzieć, że masoneria jest w znacznej części metafizycznie żydowska, choć nie istnieją dowody na to, że została założona organizacyjnie przez nich. Masońskich symbolika również czerpie z Hermetyzmu, alchemii i innych źródeł. Niektóre późniejsze obrzędy mają wyraźnie żydowskich założycieli, szczególnie w zakresie rzekomej „masonerii egipskiej”, takich jak: Rite of Misraim założonego przez braci Bedarride.

Rewolucja we Francji: judeo-masońska?

Zaangażowanie się judeo-masonerii w wydarzenia prowadzące do i związane z rewolucją 1789 roku we Francji jest zagadnieniem, jakie zdobyło wiele uwagi w metapolitycznej historii ery nowożytnej.

Rewolucja była zwycięstwem liberalnego projektu uzyskania kontroli nad głównym narodem Europy Kontynentalnej, co odbyło się kosztem tradycyjnego porządku Ancien Regime’u opartego na filarach tronu i ołtarza. W kolejnym okresie, ten liberalny podmuch dotarł do wielu innych narodów. Syreni śpiew, odsłaniający masońskie zaangażowanie został podniesiony po raz pierwszy w dwóch głównych dziełach: Dowody spisku w 1791 roku przez byłego masona, profesora Johna Robisona i w Memuarach ilustrujących historię jakobinizmu w 1798 r., napisanych przez jezuitę, Augustina Barruela.

Ezoterica: mantry słowne w stopniach

„Dla dobra masonerii ogólnie, lecz dla narodu żydowskiego w szczególności„.

– słowa, jakie inicjowany musi powtórzyć w „Royal Arch” 7 ° the American Rite [3]

Masońskie „wartości” oraz żydowskie interesy

„Aby odnieść sukces podczas ataku na cywilizację chrześcijańską, żydzi z Francji musieli użyć podstępu, kłamać, ukrywać się pod maską wolnomyślicieli. Gdyby powiedzieli szczerze: „Chcemy dokonać zniszczenia tej starej Francji, tak wspaniałej, tak pięknej, a zastąpić ją dominacją garści Hebrajczyków z wielu krajów”, to nasi ojcowie, mniej delikatni od nas samych, nigdy na to nie pozwoliliby. Przez długi czas [żydzi] przechowywali te sprawy w mrocznym utajeniu, pracując wspólnie z masonerią, chowając się za dźwięcznymi słowami: emancypacja, uwłaszczenie, walka z przesądami i uprzedzeniami z innej epoki”.

— Edouard Drumont, La France Juive, 1886.

Znani judeo-masoni

    Rabbi Samuel Falk – Doktor Falckon, okultystyczny mag i wysoko wtajemniczony w kabałę, który ze swojej bazy w Londynie, gdzie przeniósł się z Niemiec, wywierał wielki wpływ na masonerię międzynarodową. On wprowadzał hrabiego Cagliostro i Emanuela Swedenborga w zaułki kabały. [4] [5]

    Moses Dobruška – znany również jako Thomas von Schoenfeld, wnuk niesławnego sabbatysty-frankisty, rabina Jonathana Eybeschutza. Założył Asiatische Bruder, lożę masońską w Wiedniu, jedną z czterech w tym mieście, które związały się z Illuminati. [6]

    Max Theon – urodzony jako Louis-Maximilian Bimstein w Warszawie. Syn kabalistycznego rabina. Założył Hermetyczne Bractwo Luxor i bezpośrednio zainspirował Helenę Blavatsky z Towarzystwa Teozoficznego oraz Carla Kellnera z Ordo Templi Orientis. [7] [8]

    Adolphe Crémieux – Minister Sprawiedliwości we Francji, 1848, 1870-1871. Wielki Mistrz Rytu Szkockiego. Założył działający w skali międzynarodowej Alliance Israelite Universelle i dokonał rozległych zniszczeń w prawie francuskim przez wprowadzenie praw judaicznych dotyczących formuły Kol Nidre z talmudyzmu.

    Juan Alvarez Mendizabal – premier Hiszpanii, 1835/36. Członek loży „Taller Sublime” w Kadyksie. Liberalny polityk stojący za Desamortización Eclesiástica, który odbrał ziemię Kościołowi a oddał ją burżuazji, w tym wielu swych kolegom marranom.

    Ernesto Nathan – burmistrz Rzymu, 1907-1913. Wielki Mistrz Grande Oriente d’Italia, 1896-1904 i 1917/19. Zaciekły antyklerykał, republikański polityk Mazzinita. Wszedł w konflikt z Kościołem próbując doprowadzić do usunięcia go z publicznej edukacji.

    Bernard Lecache – założyciel LICRA , organizacji politycznej policji we Francji podobnej do ADL of B’nai B’rith. Był członkiem Grand Orient de France i francuskiej partii komunistycznej. Po 1923 roku został wydalony z partii za odmowę opuszczenia szeregów masonerii.

    Isaac Reverchon – Wielki Mistrz Grande Loge Suisse Alpina, 1868-1927. Profesor w Collège de Genève (założonego przez Jana Kalwina) i czynny członek masońskiego „Starego Kościoła Katolickiego”. Założył stowarzyszenie Association maçonnique internationale confederation masonerii Wielkiego Wschodu, jaka pracowała nad poderwaniem podstaw europejskich ruchów narodowo-wyzwoleńczych w latach 1921-1950.

Multimedia

Freemasonry & Judaism: The Secret Powers Behind Revolution

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=sH5xW7DPC1s

Jura Lina – The Jewish Hand in Bolshevism/Communism Not Mentioned at School (Full Movie)

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=1Mlw2mlf35Y

Odnośniki:

Bibliography

• Pike, Albert (2004). Morals and Dogma of the Ancient and Accepted Scottish Rite Freemasonry. Kessinger Publishing. ISBN 141791100X. 
• Lachmann, Gary (2005). A dark muse: a history of the occult. Basic Books. ISBN 1560256567